Obecnie pogrzeb i związane z nim rytuały są dość okrojone w porównaniu do dawnych czasów. Ograniczona niegdyś wiedza ludzi mieszkających na wsiach, a także dostępność różnych możliwości sprawiały, że przygotowaniem zwłok oraz całego obrządku zajmowała się najbliższa rodzina. Nie istniały również kostnice więc zmarły na swój pogrzeb oczekiwał w domu. […]
Różaniec za zmarłego – ważny element ostatniego pożegnania. Jak odmawiać różaniec za zmarłą osobę?Różaniec za zmarłego w domu był niegdyś ważnym elementem ostatniego pożegnania. Modlitwa najczęściej była odprawiana w przeddzień pochówku w domu zmarłego wraz z przygotowanym do ostatniego pochodu ciałem. Obecnie rodziny raczej rezygnują ze spotkania różańcowego lub pozostawiają taką możliwość chętnym. Warto jednak wiedzieć, jak odmawiać różaniec za zmarłego w domu, przed pogrzebem i w dniu pochówku! Modlitwa za zmarłego do tej pory jest ważnym elementem pożegnania z bliską osobą, która odeszła. Tradycyjnie był odmawiany przez rodzinę, dzisiaj prowadzony jest w kościele lub w domu pogrzebowym, „przy okazji” pochówku. Dowiedz się, jak odmawiać tę rodzaj modlitwy za zmarłych ma wielką moc — potrafi zmienić rozpacz i żal po stracie bliskiej osoby w pełną wiary i nadziei kontemplację nad jej życiem. Poznaj jej znaczenie i przypomnij sobie, jakie tajemnice różańca odmawia się na to modlitwa, która wywodzi się z okresów średniowiecza. Została upowszechniona dopiero w wieku XIX i związana jest oczywiście z tradycjami kościoła katolickiego. Modlitwa wymaga czasu ze względu na charakter medytacyjny i złożoność. Pozwala na odnalezienie spokoju, skłania do rozmyślań. Polega na zgłębianiu kolejnych tajemnic mówiących o żywocie i zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa i życiu Maryi. Różaniec można uznać za swoiste streszczenie Pisma różańcowe a inne modlitwyTo, jakie tajemnice różańca odmawia się podczas pochówku, nie zmieniło się w ciągu wieków. Jedyną zmianą jest, że w 2002 Jana Pawła II dodał czwartą grupę tajemnic, czyli tajemnice światła. Poza tym rozważania różańcowe są przeplatane licznymi, cyklicznymi modlitwami. Należą do nich: Ojcze Nasz, Chwała Ojcu, Zdrowaś Maryjo, a także Wieczny moc różańca za zmarłegoRóżańcowi przyznawano szczególną moc. Odmawianie różańca jest prośbą o wstawiennictwo u Boga, ofiarowywaną przez nas za naszych zmarłych cierpiących w czyśćcu. Nie tylko prosimy za jego pomocą o miłosierdzie Pańskie, ale również komunikujemy się w ten sposób z naszymi modlitwa w szczególnych przypadkach daje nam możliwość uzyskania odpustu zupełnego, dla siebie lub za osobę zmarłą. Jest to możliwe, gdy ofiarujemy ją w kościele, rodzinnym gronie lub pobożnej wspólnocie:w stanie łaski uświęcającej;po przyjęciu Komunii Świętej;po wykluczeniu wszelkiego przywiązania do również pobożnie wykonać dzieło obdarzone odpustem i odmówić Ojcze za zmarłego w domu – jak wygląda?Różaniec za zmarłego odmawiany w domu był niegdyś znacznie powszechniejszą praktyką. Dziś praktykuje się to raczej w rodzinach mocno wierzących lub pochodzących z obszarów wiejskich o głęboko kultywowanych tradycjach. Tam w wielu miejscach w dalszym ciągu organizuje się modlitwę w domu. Osoby starsze uważają, że różaniec za zmarłego powinien odbywać przy ciele zmarłego, czyli przy otwartej trumnie. Oznacza to, że ciało oczekuje na pochówek w domu w różańcu w domu uczestniczą nie tylko najbliżsi, ale także znajomi i sąsiedzi. Wiele zależy także od rodziny. Jeżeli woli ona pożegnać modlitwą zmarłego samotnie to należy to uszanować. Modlitwę za duszę zmarłego możesz w końcu od mówić to jak wygląda różaniec za zmarłego, zależy od wielu czynników. Tradycyjnie modlitwa trwała całą noc, co określane jest „pustą nocą”. Chodziło o czuwanie przy ciele denata w trakcie odmawiać różaniec za zmarłego? W przypadku odmawiania modlitwy różańcowej w dzień powszedni za zmarłego, formuła nie różni się tak mocno. W zasadzie jedynym elementem odróżniającym jest dodanie do schematu „Wieczny odpoczynek”.Oto, jak przebiega ta modlitwa za zmarłego krok po kroku:rozpoczynamy od „W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen”;zaczynamy od „Wierzę w Boga, Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi (…)”;mówimy jednokrotnie „Ojcze Nasz”;powtarzamy „Zdrowaś Mario” dziesięć razy;następuje „Chwała Ojcu”;odmawiamy „Wieczny odpoczynek”;wymieniamy wybraną tajemnicę różańcową, prosząc przy tym o zbawienie dla duszy zmarłej osoby. Wygląda to następująco: „Rozważając tajemnicę zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie, modlimy się za zmarłego….”. Należy przy tym skupić się na istocie przywoływanej tajemnicy;po każdej tajemnicy powtarzamy tajemnice różańca odmawia się na pogrzebie?Sposób odmawiania różańca za zmarłego przed pogrzebem i w trakcie obrządku pogrzebowego różni się. Wynika to głównie z faktu, że różaniec jest modlitwą długą. Składa się z wielu części, które należy powtarzać. Warto przypomnieć jedynie, że zgodnie z tradycją, odmawia się go w całości, czyli cztery tajemnice, a każda po 10 „zdrowasiek”. W dzisiejszych czasach w związku z ograniczeniami czasowymi, różaniec za zmarłego składa się jedynie z wybranych tajemnic. Ustalane są one na podstawie sugestii księdza prowadzącego ceremonię oraz życzeń rodziny. Przyjmuje się także dopasowywanie tajemnic do dni tygodni. W poniedziałki oraz soboty odmawiamy tajemnice radosne. We wtorki oraz piątki recytujemy tajemnice bolesne. W środy, niedziele odmawiamy tajemnice chwalebne. W czwartki z kolei przywołujemy tajemnice także:O autorzeAdam ZielińskiStudent ostatniego roku medycyny kultywujący rodzinne tradycje i wartości związane z wykonywaniem zawodów medycznych. Chęć i możliwość niesienia pomocy innym to więcej niż profesja, to prawdziwa pasja, podobnie jak dzielenie się zdobytą wiedzą. Prywatnie mąż i tata dwuletniego letniego syna, dla którego chce być wzorem do naśladowania. Zobacz wszystkie artykuły
Polacy są tradycjonalistami i choćby przez wiele lat mieszkali za granicą, chcą być pochowani w ojczyźnie. Nieufnie podchodzą też do kremacji. I są gotowi płacić od 5 tys. zł w górę
Niezależnie od tego, czy śmierć jest dla nas momentem granicznym umożliwiającym przejście do innego świata, czy jest po prostu definitywnym końcem wszystkiego, jest po prostu faktem. Jest „czymś” co spotka kiedyś każdego z nas. Rytuał przejścia Każda kultura posiada coś, co nazywamy „rytuałami przejścia”. Są to różnego rodzaju ceremonie, które dla osób wierzących stanowią moment przekroczenia progu i rozpoczęcie kolejnego etapu życia. Niezależnie od tego, czy są to rytuały religijne, czy świeckie dla bliskich osoby zmarłej są one bardzo ważne. Ostatnia wola Pierwszy zwyczaj, który przyjęto mówi o tym, aby spełnić każde życzenie osoby konającej. Dlaczego? Być może ze względu na to, że jest to ostatni moment, w którym osoba umierająca kieruje do nas jakąś prośbę. Może kierować nami strach, obawa przed tym, że duch tej osoby w razie niespełnienia prośby będzie nas „nawiedzał” po śmierci. Spokój duszy Często mówi się o tym, aby w momencie śmierci mieć czyste sumienie. Dlatego właśnie dbano o to, aby wszystkie kłótnie zostały zakończone, a krzywdy wynagrodzone i zapomniane. W tym celu wzywano także księdza, który udzielał sakramentu pokuty i ostatniego namaszczenia. W ten sposób rodzina chciała ustrzec się przed duszą, która błądzi nie mogąc zaznać spokoju. Oswajanie duszy Jeszcze jakiś czas temu często osobie konającej wkładano do ręki gromnicę. Jest to świeca, która po raz pierwszy zostaje zapalona na chrzcie świętym. Jest ona znakiem ogarnięcia nas przez Chrystusa. Zapalamy ją często w domach, kiedy robi się burzowo, kłótliwie. W momencie śmierci miała oswajać duszę z przejściem na drugą stronę. W chwili konania domownikom nie wolno było okazywać rozpaczy, aż do czasu zgonu. Uważano, że może to utrudnić osobie umierającej odejście. Słysząc lament bliskich będzie próbowała trzymać się kurczowo życia, a w ten sposób przedłuży tylko swoje cierpienie. Złowieszcze spojrzenie Jedną z pierwszych czynności pozgonnych było i jest do dziś zamykanie osobie zmarłej oczu. Dziś robi się to tylko ze względów estetycznych, kiedyś jednak powody były inne. Wierzono, że zmarły mając otwarte oczy może wypatrzeć osobę, którą pociągnie za sobą. Pielęgnacja Jeszcze jakiś czas temu zmarłego przed umieszczeniem w trumnie ubierali i przygotowywali członkowie rodziny. Osoby starsze najczęściej miały już przygotowany strój na taką chwilę. W dzisiejszych czasach całą procedurą przygotowań zmarłego zajmują się zakłady pogrzebowe. Do dziś praktykuje się zwyczaj wkładania do trumny różnych przedmiotów z którymi osoba zmarła była związana. Do ręki natomiast wkładano książeczkę do nabożeństw lub różaniec, teraz stosuje się to coraz rzadziej. Puste noce Tradycja nakazywała, aby krewni oraz rodzina odwiedzili osobę zmarłą w domu i uczestniczyli we wspólnej modlitwie. Nie była to jednak modlitwa jednodniowa. Modlitwy przy zwłokach trwały trzy dni i trzy noce. Często tego typu ceremonie prowadziła jedna osoba, która była zorientowana w tym, co należy odmawiać. Teraz tego typu czuwanie odbywają się najczęściej w kaplicy cmentarnej. Ostatnie pożegnanie Pogrzeb podobnie jak dziś odbywał się najczęściej w trzecim dniu po śmierci. Trumnę z domu wynosiło się zawsze nogami do przodu, aby osoba zmarła nie chciała wrócić i niepokoić domowników. Zazwyczaj zajmowali się tym sąsiedzi lub osoby obce, aby osoba nieżyjąca nie zabrała ze sobą nikogo z rodziny. Na znak pożegnania się zmarłego z domem trzykrotnie stukano trumną o próg domu. Jeszcze kilka lat temu obnoszono trumnę z ciałem po całym gospodarstwie, aby osoba zmarła mogła się godnie pożegnać, teraz nie praktykuje się już tego. Ceremonie w kościele nie różniły się zasadniczo od tych, które odprawiane są obecnie. Zmianę możemy zauważyć jednak podczas samej ceremonii grzebania ciała. Rola księży została teraz ograniczona. Wprowadzone zostają coraz częściej mowy na cześć zmarłego, wygłaszają je członkowie rodziny, przyjaciele. Częściej na pogrzebach słychać w tle muzykę, która w jakimś stopniu związana jest z życiem osoby zmarłej. Możemy spotkać się także z prezentacją wideo, która prezentuje różne sceny z życia osoby, którą żegnamy. Do dyspozycji żałobników jest przygotowana piękna, nowoczesna w swej formie kaplica wielowyznaniowa, gdzie można pożegnać się ze Zmarłym lub pomodlić przy jego trumnie w ciszy i spokoju zarówno w kameralnym, jak i liczniejszym gronie osób.
Śmierć bliskiej osoby jest jednym z najbardziej dramatycznych doświadczeń w życiu człowieka. Aby lepiej oswoić się ze śmiercią i pożegnać ze zmarłym wiele osób wkłada do trumny drobiazgi i prywatne przedmioty, z którymi osoba ta za życia była związana. Data dodania: 2014-04-17 Wyświetleń: 11002 Przedrukowań: 0 Głosy dodatnie: 0 Głosy ujemne: 0 WIEDZA Licencja: Copyright - zastrzeżona Dla większości śmierć łączy się z lękiem, dlatego wielu specjalistów uważa, że wkładając coś do trumny, staramy się ten lęk oswoić. Jest to zarazem znak przywiązania do zmarłej osoby. Jak to dawniej bywało Trudno ustalić początek tych praktyk, ale wiadomo, że znane były jeszcze przed nastaniem chrześcijaństwa w niemalże wszystkich wierzeniach. Przeważało oczywiście kryterium użyteczności, które w miarę upływu czasu stopniowo się zmieniało. Gromadzone przez rodzinę przedmioty miały zapewnić zmarłemu spokojne pośmiertne bytowanie, dlatego przez wieki nieboszczyków grzebano z bronią, narzędziami rolniczymi czy pieniędzmi. Drobne podarunki miały również zapewnić spokój duszy. Stąd do grobów pierwszych chrześcijan wkładano czasem lampki oliwne, które miały oświetlać zmarłemu drogę do Boga i odpędzać złe duchy. Na dalszą drogę Dzisiaj nie wkłada się już raczej do trumny broni i narzędzi, jednak przedmioty ciągle mają spełniać powyższe zastosowania. Często więc decydujemy się na sprawienie zmarłemu nowego ubrania i butów, żeby w „nowym życiu” nie musiał nosić zużytej w trakcie ziemskiego bytowania odzieży. To, jakie przedmioty znajdą się w trumnie zależy jednak od rodziny i przywiązania do nich zmarłego. Najczęściej wkładamy rzeczy, z którymi zmarła osoba nie rozstawała się, jak okulary, kule do chodzenia, grzebień, itp. Jeśli nieżyjący był palaczem często zostawia się paczkę ulubionych papierosów. Podobnie sprawa wygląda z alkoholem. Rzadko również zdarza się, aby pochować zmarłego bez choćby niewielkiej sumy pieniędzy. Ponadto zostawia się przy nieboszczyku przedmioty związane z wiarą – różaniec, krzyż, książeczkę do nabożeństwa czy obrazek z wizerunkiem patrona. Na wszelki wypadek Czasem jednak zestaw, którym wyposażamy zmarłego w dalszą drogę, jest dużo bardziej urozmaicony. Zdarza się, że do trumny wkłada się krzyżówki, książki i płyty z muzyką, aby nieboszczyk nie nudził się w „życiu po życiu”. Do grobu zabieramy także nowinki techniczne, jak chociażby telefony komórkowe. Znane są przypadki, że rodzina opłaca abonament i utrzymuje aktywny numer nieżyjącego, aby móc usłyszeć jego głos nagrany na poczcie głosowej. Ciągle żywy jest również strach przed obudzeniem się w trumnie (tafofobia). Aby umożliwić ratunek takiej osobie w skład trumny wchodzi w takim przypadku, oprócz telefonu komórkowego czy walkie-talkie, niewielki zapas wody i żywności, a także butla tlenowa i latarka. W takich rozwiązaniach przodują zwłaszcza Stany Zjednoczone. Poczucie więzi Przykłady powyższych zachowań nie dziwią również księży katolickich, którzy w tego typu praktykach nie doszukują się pogańskiej spuścizny. Śmierć bliskiej osoby jest na tyle traumatycznym przeżyciem, że nawet do najbardziej zaskakujących zachować powinno się podchodzić z wyczuciem i zrozumieniem. I wyposażenie zmarłego nie ma znaczenia, czy to tradycyjny pochówek czy kremacja. Licencja: Copyright - zastrzeżona
POGRZEB KATOLICKI. Wielowiekowa tradycja chrześcijańska, oparta na przekazach biblijnych, a także nasza kultura narodowa, zawsze z szacunkiem odnosiła się do ciała osoby zmarłej. Przejawia się to w modlitewnym czuwaniu przy zmarłym, a zwłaszcza w religijnej ceremonii pogrzebowej, podczas której z należną czcią modlimy się przy Ceremoniał pogrzebowy ma bardzo długą tradycję, która sięga jeszcze czasów pogańskich. W zależności od religii, od danego regionu oraz przyjętych tam zwyczajów powstały niepisane zasady oraz rytuały godnego pochówku zmarłego. Jednak celem ceremonii pogrzebowej, niezależnie od kultury czy regionu jest zawsze oddanie należnego szacunku zmarłej osobie. Organizacja pogrzebu Strata bliskiej osoby dla rodziny oraz bliskich stanowi trudne doświadczenie, szczególnie, iż poza koniecznością zmagania się ze smutkiem i żalem muszą oni również godnie pożegnać osobę zmarłą, a także zorganizować całą ceremonię pogrzebową. Poza licznymi dokumentami, rodzina musi wybrać odpowiedni zakład pogrzebowy, a także miejsce pochówku. Na tym etapie pomoc, jakiej może udzielić profesjonalny zakład pogrzebowy jest nie do przecenienia. Pracownicy zakładu zdejmują z barków pozostawionych w żalu bliskich zmarłego wiele niezbędnych do załatwienia spraw, do nich należeć będzie transport zmarłego do chłodni czy do kostnicy, bliscy muszą jedynie podjąć decyzję, dotyczącą pochówku, a więc daty oraz miejsca, a także formy pogrzebu. Przygotowanie zmarłego Osobę zmarłą należy odpowiednio przygotować do pogrzebu, z czym wiąże się konieczność wyboru stroju, w którym będzie ona pochowana. Zakłady pogrzebowe dysponują oferują również możliwość zakupu właściwego ubrania pogrzebowego, a także obuwia i bielizny dla zmarłych, udzielają również pomocy przy ich wyborze. W zależności od tego, czy pogrzeb ma być tradycyjny, czy też ciało będzie poddane kremacji należy również dokonać wyboru trumny bądź urny na prochy. Tu także zakład pogrzebowy służyć będzie pomocą, dostosowując swoją ofertę to wymagań rodziny zmarłego, a także doradzając najlepsze rozwiązanie. Ceremonia pogrzebowa Zależnie od tego czy zmarły będzie chowany w tradycji katolickiej czy też ma się odbyć świecki pogrzeb, ceremonia przebiegać będzie inaczej. Pogrzeb katolicki poprzedza wystawienie ciała zmarłego, zazwyczaj odbywające się w specjalnie do tego celu przygotowanej kaplicy, jaka znajduje się przy zakładzie pogrzebowym, po którym ma miejsce uroczysta msza święta w parafii zmarłego, a trumna z ciałem albo urna ustawiana jest na katafalku. Podczas mszy wygłaszane jest kazanie, które w całości poświęcone być winno zmarłemu oraz tematyce śmierci i życia wiecznego. Ceremonii pogrzebowej, która odbywa się w kościele towarzyszą odpowiednie pieśni i hymny religijne. Pogrzeb świecki również wiąże się z uroczystością, na której mowę wygłosić może profesjonalny Mistrz Ceremonii lub bliscy zmarłego, istotnym jest by oddawała ona hołd zmarłemu, przypominała jego życie, podsumowała je, przypominała o jego osiągnięciach i zaletach. Świecka ceremonia pogrzebowa może zostać wzbogacona odpowiednio dobraną oprawą muzyczną, którą pracownicy domu pogrzebowego dobierają wraz z rodziną zmarłego. Po uroczystej ceremonii żałobnicy gromadzą się nad grobem zmarłego. Podczas ceremonii katolickiej jest to czas odmawiania wraz z księdzem modlitw, poprzedzających złożenie ciała do grobu. W ceremonii świeckiej końcowa część ceremonii odbywa się przy grobie, padają wówczas ostatnie słowa pożegnania. Wieńce i wiązanki Dobór odpowiednich kwiatów, wieńców oraz wiązanek jest również istotny. Tu również warto zdać się na pomoc pracowników domu pogrzebowego, którzy zaprezentują katalogi, z jakich bliscy będą mogli wybrać najlepiej spełniające ich oczekiwania wiązanki czy wieńce, pomagające wyrazić ich smutek i żal po stracie bliskiej osoby. Do takich kompozycji kwiatowych dołącza się szarfy, na których wykaligrafowane są wyrazy żałoby. Ubiór żałobników Również ubiór żałobników musi być odpowiednio dostosowany, ponieważ zmarły winien być traktowany z należytym szacunkiem. Ubiór musi zatem stanowić odbicie nastroju, a jego kolorystyka nie może być jaskrawa. Czerń jest kolorem żałobnym, lecz szacunek zmarłemu oraz jego rodzinie można okazać wybierając inne stonowane kolory, jak ciemny granat albo grafit. Źródło: Usługi pogrzebowe Elizjum Boże, który zawsze się litujesz i przebaczasz, pokornie Cię błagamy, nie oddawaj w moc nieprzyjaciela i nie zapominaj na wieki duszy Twojego sługi N. (Twojej służebnicy N.), której dzisiaj kazałeś odejść z tego świata, lecz rozkaż świętym Aniołom wprowadzić ją do niebieskiej ojczyzny, a ponieważ Tobie wierzyła i ufała, niech nie ponosi kar piekielnych, lecz posiądzie

Jak wygląda pogrzeb wojskowy? Szczegóły Opublikowano: 25 marca 2022 Śmierć każdego człowieka jest ogromnym ciosem dla bliskich. Organizując pochówek pragnie się oddać zmarłemu należyty hołd i pożegnać go, zgodnie z jego ostatnią wolą, zachowując charakter ceremonii pogrzebowej, spójny z życiem zmarłego. Dla każdego z nas może przyjąć ona nieco inny wymiar, opiewać o inne elementy i zawierać indywidualne nawiązania do osoby, którą żegnamy. Szczególny przebieg mają wojskowe ceremonie pogrzebowe. Chociaż zgodnie z tzw. ceremoniałem zawierają one elementy stałe, to tak samo, jak pogrzeb osób cywilnych mogą być one w pewnych granicach modyfikowane. Bez wątpienia jednak pogrzeb wojskowy znacznie różni się od ceremonii pogrzebowych innych obywateli. Pogrzeb żołnierza, zgodny z ceremoniałem wojskowym Ceremoniał wojskowy zakłada nieco inne elementy pogrzebu, niż przy pochówku osób niezwiązanych z armią. Trumnę ze zmarłych otaczają z obu stron żołnierze w strojach galowych w odległości około metra. Na każdym z jej rogów ustawieni są dodatkowo wartownicy. Ceremonię rozpoczyna dowódca organizujący pochówek, na sygnał którego trębacze rozpoczynają grać ustalone wcześniej z rodziną utwory, poprzedzone standardowymi kompozycjami pogrzebowymi. Następnie sygnał przejmują werbliści, którzy grają modelowane tremollo gdy trumna jest opuszczana do dołu. Przed rozpoczęciem ceremonii pogrzebowej ustala się dodatkowo tzw. kompanię honorową, która przejdzie w kondukcie wraz z orkiestrą i osobami zebranymi, by pożegnać zmarłego żołnierza. Kompania honorowa odpowiedzialna jest za przemarsz z symbolami religijnymi, kwiatami oraz odznaczeniami wojskowymi zmarłego. Kolejno na początku konduktu znajduje się kompania honorowa, za nią orkiestra, kapelan wojskowy, duchowny, mistrz ceremonii oraz osoby niosące trumnę, wartownicy, asysta, rodzina zmarłego oraz wszystkie inne osoby, które pragną uczestniczyć w pogrzebie. Cały kondukt żałobny rusza na wyraźny znak dowódcy organizującego pochówek. Po sygnale „marsz” kondukt rusza w rytm granego marszu żałobnego.

Cały czas przy ciele zmarłego – co jest oznaką szacunku – obecni są członkowie rodziny. W domu zasłonięte są lustra a ze wszystkich naczyń wylewana jest woda. Sama ceremonia pochówku wygląda skromnie, a obecność rabina nie jest obowiązkowa. Trumnę składa się w grobie ziemnym, który zasypują obecni na pogrzebie żałobnicy.

Pogrzeb z kremacją. Jak to się odbywa? Odejście bliskiej osoby to zawsze bolesne przeżycie dla rodziny i przyjaciół. Niemniej jednak, w tej trudnej chwili należy dopilnować pewnych formalności związanych z pożegnaniem i organizacją pochówku zmarłego. Rodzina lub sam zmarły w swojej ostatniej woli może wybrać pomiędzy tradycyjnym złożeniem ciała w grobie lub kremacją. Jak wygląda ceremonia pogrzebowa w tej drugiej wersji? Czy różni się od tej klasycznej? Aż wreszcie co należy wiedzieć o przepisach prawnych regulujących kwestie pochówku popiołów osoby zmarłej? Odpowiedzi na wszystkie te pytania znajdą Państwo w naszym artykule. Zapraszamy do lektury. Kremacja w świetle przepisów prawa Polskie prawo ściśle określa co należy zrobić z prochami zmarłego. Samowolne rozsypanie ich w wybranym miejscu grozi grzywną lub nawet karą aresztu. A zatem, podobnie jak w przypadku tradycyjnego pochówku, istnieją cztery możliwości złożenia prochów zmarłego: grób ziemny, grób murowany, katakumby lub kolumbarium, które stanowi odpowiednik katakumb dla urn. Jak wygląda ceremonia pogrzebowa z kremacją? To jak wyglądać będzie sam pogrzeb w przypadku kremacji zależy przede wszystkim od tego czy ceremonia będzie miała charakter katolicki, czy świecki. W Polsce znacznie częściej uroczystość ta zachowana jest w obrządku katolickim. Wówczas pojawiają się również dwie możliwości. Tradycja kościelna nakazuje, aby nabożeństwo pogrzebowe odbyło się nad zwłokami w trumnie. Dopiero po mszy ciało transportowane jest do miejsca kremacji, gdzie zostaje odpowiednio przygotowane do spalenia. Sam proces kremacji może trwać do dwóch godzin. Spopielone szczątki składane są następnie w urnie, którą należy złożyć w docelowym miejscu pochówku. Na tym etapie wszystko odbywa się podobnie, jak w trakcie tradycyjnego pogrzebu, z tą różnicą, że orszak żałobny podąża za urną zamiast trumny. Wyjątkiem od takiego przebiegu ceremonii pogrzebowej z kremacją jest sytuacja, w której zwłoki są transportowane zza granicy lub rodzina przybywa z bardzo daleka. Wówczas kremacja może odbyć się przed pogrzebem, a nabożeństwo pogrzebowe odbywa się nad urną. Pożegnanie ze zmarłym przed kremacją Większość domów pogrzebowych dysponuje pomieszczeniem, w którym rodzina może oddać się modlitwie oraz pożegnać zmarłego przed rozpoczęciem kremacji. Warto zaznaczyć, że ciało do kremacji przygotowywane jest w identyczny sposób, jak w przypadku tradycyjnego pochówku. W ciężkich chwilach związanych z organizacją kremacji i pogrzebu warto zaufać profesjonalistom i skorzystać z ich pomocy. W przypadku kremacji w Częstochowie polecamy Zagład Pogrzebowy Zasępa-Tysiąclecie. Zatrudnia on bowiem wykwalifikowane i odpowiedzialne osoby, które stanowią oparcie i pomoc w załatwieniu wszelkich formalności. Posiadają odpowiednie doświadczenie i wiedzę, która pozwala na profesjonalne pokierowanie całym procesem związanym z kremacją i pochówkiem bliskiej dla Państwa osoby.

yZZ0c.
  • fe7g7s03ek.pages.dev/237
  • fe7g7s03ek.pages.dev/138
  • fe7g7s03ek.pages.dev/99
  • fe7g7s03ek.pages.dev/58
  • fe7g7s03ek.pages.dev/141
  • fe7g7s03ek.pages.dev/238
  • fe7g7s03ek.pages.dev/371
  • fe7g7s03ek.pages.dev/26
  • fe7g7s03ek.pages.dev/373

    • jak pożegnać zmarłego przy trumnie